Scena RASH

lupus · Wysłany: Sob 18:38, 08 Mar 2008 Temat postu: Scena RASH

Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]
RASH - Anarchopedia

------------------------------------
RASH (Red (and) Anarchist Skinheads) - są odłamen ruchu SkinHeads, szeregi którego tworzą Anarchiści, Socjaliści oraz Komuniści. Ruch jest niezwykle zaangażowany w sprawy polityczne, socjalne, ekologiczne itd.

Historia.
Czerwoni skini pojawili się na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych kiedy kultura SkinHead zaczęła być jednoznacznie utożsamiana z rasizmem i nacjonalizmem. Do tego czasu skini nie deklarowali się przeważnie politycznie i w ramach jednej kultury funkcjonowali ludzie o różnych poglądach a łączyła ich duma klasy robotniczej, wspólna muzyka, tożsamość z dzielnicą, drużyną, przynależność do związku zawodowego i świat prostych, często konserwatywnych zasad i wartości. Skrajna prawica zaczęła wykorzystywać kryzys gospodarczy do propagowania haseł szowinistycznych i rasistowskich zyskując swym uproszczonym widzeniem świata wielu zwolenników zwłaszcza na stadionach. Podawano wtedy prostą receptę na bezrobocie w postaci wyrzucenia emigrantów, których kilka lat wcześniej sprowadzano w obliczu braku rąk do pracy. Niestety stosunkowo dużo ludzi nie wnikało w przyczyny zjawiska bezrobocia, czy kryzysu gospodarczego. Skini z biednych dzielnic, nie stroniący od awantur nie byli intelektualistami, ale byli za to idealnym mięsem armatnim w organizacjach prawicowych do których byli werbowani na stadionach. W tym stanie rzeczy część ludzi identyfikujących się dotąd z kulturą SkinHead, posiadający lewicowy światopogląd postanowiło stworzyć sobie własną scenę. Powstała ona na bazie takich zespołów jak REDSKINS, ANGELIC UPSTARTS, RED ALERT, RED LONDON. Idea stworzenia lewicowej sceny dla skinów szybko znalazła zwolenników w Belgii, Francji, Hiszpanii, Włoszech, USA. Obecnie czerwoni skini są w większości krajów świata a jako ciekawostkę można powiedzieć, że największą sceną uważającą się za redskinową jest scena chińska, gdzie koncerty odbywają się na stadionach. Jest to chyba jedyny przypadek, że jakaś subkultura młodzieżowa ma za sobą przychylność części aparatu państwowego. W sumie nikt z zachodu tej sceny jeszcze nie zbadał i nie wiadomo, czy można uznać ją za naszą. Głównym wyznacznikiem różniącym nas od pozostałych skinów jest nasz internacjonalizm i zaangażowanie w walkę polityczna po stronie lewicy (zarówno jako anarchiści jak i socjaliści). To zaangażowanie często powoduje, że nie jesteśmy sceną zbyt dynamiczną, bo stawiamy działania polityczne nad subkulturowymi. Obecnie muzycznie scena lewicowa jest wielonurtowa - czerwoną muzykę grają nie tylko zespoły oi!, ska czy punk, ale także HC, dub, rap, reggae. Do znanych kapel redskinowych poza wcześniej wymienionymi można dodać Kortatu, Negu Goriak, Banda Bassotti, AK 47, Brigada Flores Magon, Blagers ITA, Les Partisans, Los Fastidos, Skalariak, Skaparapid.
W Polsce pierwsze załogi redskinów pojawiły się w połowie lat dziewięćdziesiątych (choć wcześniej istniała ponoć jakaś mityczna załoga w Trójmieście) w Warszawie, Wrocławiu, Kielcach, Elblągu i na Śląsku. Nie dorobiliśmy się niestety nad Wisłą własnej kapeli ale wszystko przed nami.

Francja.
Francuski ruch RASH (red skinów) - pierwszy, który zaistniał na dużą skalę na arenie międzynarodowej - powstał w szczególnych okolicznościach lat osiemdziesiątych (dokładnie lat 1984-86). Okoliczności te polegały, z jednej strony, na bardzo ciężkiej sytuacji ekonomicznej i politycznej (których głównym przejawem było ogromne bezrobocie) pierwszych neoliberalnych reformach i silnej pozycji ekstremalnej prawicy, reprezentowanej przez Front Narodowy. Z drugiej, duży wpływ wywarło pojawienie się we Francji kultury alternatywnej (mieszanki francuskiego punk-rocka, protestów politycznych i multikulturalizmu).
Odizolowana kultura miejska.
Pierwsi francuscy redskini nie pojawili się wewnątrz ruchu SkinHeadów, ani nie mieli szczególnych związków z jego kulturą. W latach osiemdziesiątych prawie wszyscy francuscy SkinHeadzi byli albo powiązani z faszystami albo apolityczni. Rozbijali punkowe koncerty i atakowali squaty (żeby "zaznaczyć swoje terytorium"), napadali na bezdomnych i imigrantów, okradali dzieciaki w metrze. Dużo uwagi poświęcały im media - zarówno prasa, jak i telewizja, często organizowali demonstracje, itp. W tym samym czasie przy zespole Berurier Noir powstała grupa ochrony, której głównym zadaniem była ochrona koncertów przed atakami faszystów. W ten sposób powstała pierwsza "załoga" redskinów - Red Warriors - była to także pierwsza paryska grupa "łowców nazistów" [w oryginale "bone-hunters" - tłum.].
Jednocześnie, wiele pojedynczych osób, znajdujących się pod wpływem angielskiego zespołu "The Redskins" oraz skuszonych wizją połączenia robotniczej estetyki i przemocy charakterystycznej dla ruchu SkinHeadów z ideologią radykalnej lewicy, poszło w ślady Red Warriors. Ci ostatni, wraz z podobnymi grupami, stawali się powoli cichą grozą Francji. Po upływie trzech lat nie było już w Paryżu nikogo, kto nosiłby francuską flagę na fleku. Zwycięstwo nie było oczywiście dziełem tylko i wyłącznie Red Warriors, ale złożyły się na nie również siła ruchu antyfaszystowskiego, apatia starszych działaczy faszystowskich oraz odejście od skrajnej prawicy wielu SkinHeadów, którzy przyznali, że byli manipulowani przez polityków i że faszyzm jest droga do nikąd.
Red Warriors byli bez wątpienia detonatorem, który połączył idee antyfaszyzmu z materialnymi warunkami życia w tamtych latach. Wiele załóg, mniej lub bardziej legendarnych, powstało w tym czasie - m.in. "The Lenin Killers", "Red Action Skinhead", czy "Marseilles Red Army" (w Marsylii). Niektóre z tych grup były przejawem nieciekawego zjawiska nadużywania przemocy. Niektóre ekipy, jak np. "Ducky Boys" miały własne "kodeksy zachowań", inne nie były niczym więcej niż grupkami zwykłych chuliganów, którzy zaczynali stawać się prawie tak niebezpieczni jak wcześniej faszyści. Na szczęście, logika terytorium, gangów i bezsensownej przemocy nie osiągnęła tego poziomu, który do dzisiaj istnieje w Stanach Zjednoczonych.
Kultura ruchu w tym czasie jest różnorodna: na poziomie muzycznym Oi!, punk, reggae, ale także psychobilly, a nawet hip-hop. W pewnym sensie, redskini są najbardziej zdecydowaną częścią, swoistą "awangardą" ruchu alternatywnego, sprzeciwiającego się faszyzmowi i rasizmowi. Muzyka jest na drugim planie.
Jedynym zespołem jednoczącym cały ruch są "Redskins" - trockistowski (związany z Socialist Workers Party) zespół z Anglii, grający "power-soul". Nie istnieje też jedność polityczna - część redskinów to trockiści skupieni albo w Międzynarodowej Organizacji Komunistycznej (OCI - Organisation Communiste Internationalle), albo w Lidze Rewolucyjnych Komunistów (LCR - Lige Communiste Revolutionare), kilku jest związanych z Francuską Partią Komunistyczną (PCF), a sporo należy do niezależnych, anarchistycznych ruchów.
SCALP - Section Carrement Anti Le Pen (wcześniej Anti-Le Pen Brigade) był niedogmatyczną i antyautorytarną grupą bardzo nastawioną na akcje, której działalność dobrze oddaje bojowość polityczną redskinów tamtych czasów.
W końcu, na poziomie estetycznym, redskini łączyli elementy zaczerpnięte z subkultury skinów (fleki, buty Doctor Martens), psychobilly (fryzury, czerwone chustki) i pierwszych B-Boyów (szerokie spodnie, czapki baseballowe). Do tego często używali symboliki indiańskiej (koszulki "Washingtone Redskins") i elementów folkloru robotniczego (kombinezony). Niektórzy naśladowali angielskich skinów i nosili fleki na drugą stronę (pomarańczową stroną na zewnątrz), ale nie było to zbyt popularne (może było zbyt krzykliwe, zbyt "disco"?). W tym momencie istniał punkt wyjścia dla otwartego ruchu kulturowego, który nie musi oddzielać się od reszty sceny niezależnej tamtych czasów, ale może wyrażać prosty i energetyczny antyfaszyzm - na ulicach i na koncertach.
1989 - powrót do korzeni, koniec alternatywy.
Przegrana faszystów na ulicach praktycznie pozbawiła redskinów racji bytu. Faszyzm zinstytucjonalizował się, chcąc zwiększyć swoją popularność (i w mniejszym czy większym stopniu zerwał współpracę z naziskinami) i to na poziomie partii politycznych nabrał wymiaru zjawiska ogólnokrajowego. 1989 był także rokiem, w którym rozpadło się kilka zespołów zasilających scenę alternatywną - takich jak "Nuclear Device", "Les Brigades", "Kortatu" i "Berurier Noir". Część redskinów porzuciła ruch, a reszta zaczęła odkrywać na nowo prawdziwe korzenie subkultury SkinHeads: reggae, rocksteady, ska i kulturową mieszankę Anglii lat sześćdziesiątych. Ponadto, w 1989 nastąpiło "drugie odrodzenie SKA" (zwłaszcza niemieckiego - "Skaos" i amerykańskiego - "The Toasters"). W tym czasie do Francji powróciła moda na "Traditional SkinHeads" albo "Trojan Skins". Popularny był też ruch SHARP. Redskini, którzy byli najbliżsi tej kulturze, stali się Czerwonymi SkinHeadami, albo, innymi słowy, tradycyjnymi SkinHeadami jeśli chodzi o modę i muzykę, ale ciągle związanymi z radykalną lewicą. Zyskali zaufanie i szacunek reszty SkinHeadów (apolitycznych), ale stracili oryginalność pierwotnego ruchu. Stracili też szansę na rozwijanie kultury młodzieżowej, która byłaby politycznie świadoma i zdolna do zintegrowania się z młodymi imigrantami z biedniejszych dzielnic. Moim zdaniem, ryzyko związane z ograniczaniem kultury redskinów (czy w ogóle SkinHeadów) do lat sześćdziesiątych (soul, ska, reggae) i późnych siedemdziesiątych (street punk i oi!) polega na możliwości przekształcenia się ruchu w kolejną grupę starając się zachować starą tradycję (jak np. modsi, czy street-punkowcy) i wyizolowaną od współczesnych buntowniczych kultur (rap, hardcore itd.)

Niektóre zespoły Muzyczne:
Non Servium (Hiszpania)
Nucleo Terco (Hiszpania)
Loikaemie (Niemcy)
Pilseners (Katalonia)
Molodoi (Francja)
Inadaptats (Katalonia)
Criminal Skin (Chile)
Oi! the Arrasse (Katalonia)
Frontkick (Niemcy i Katalonia)
Kortatu (Kraj Basków)
Curasbun Oi! (Chile)
Ejercito Rojo (Puerto Rico)
No Respect
El Odio Oi! (Meksyk)
Puntas De Acero
Those Unknown (U.S.A.)
The Burial
Shots In The Dark
Scrapy
Opció K-95 (Katalonia)
Mors Aux Dents
Les Kamion's Du Suicide
Les Partisans (Francja)
Kontratodo (Peru)
Komintern 43
Keltoi! (Galiza)
Kaos Urbano (Hiszpania)
Guardia Negra
Generacion Rebelde
Comrade
Brigada Flores Magon (Francja)
Antiruggine (Włochy)
Jeunesse Apatride
The Redskins (U.K)
Red Alert (U.K)
Red London (U.K)
Klasse Kriminale (Włochy)
The Oppressed (Wales)
Angelic Upstarts (U.K)
Los Fastidios (Włochy)
Fighting Chance (USA)
The Prowlers (Kanada)
The Class Assassins (Kanada)
The Stage Bottles (Niemcy)
Union Made (Quebec)
Fate2Hate (Quebec)
Final Four
No Good Heroes (U.S.)
Blaggers ITA (U.K.)
Bolchoi (Francja)
Youngang (Włochy)
Ya Basta

lupus · Wysłany: Sob 18:39, 08 Mar 2008 Temat postu:

Źrodło:
--> [link widoczny dla zalogowanych]
--> [link widoczny dla zalogowanych]
Tłumaczył: Czerwono-Czarny

W szczególności polecam drugą część artykułu (od "Międzynarodowa sieć"), gdyż pierwsza zawarta jest również w opisie, który umieszczony został w Anarchopedii, a który umieściłem w re:poście powyżej.

-----------------------------------------

---
Pas quartiers pour les fascistes, pas fascistes dans les quatieres!
Le Pen - une ball, FN - un rafalle, No passaran!!!
---

Redskini, Czerwoni SkinHeadzi - Historia ruchu RASH we Francji.

Romuald (Les Partisans)

Francja - unikalna sytuacja.

Francuski ruch RASH (Red Skinów) * - pierwszy, który zaistniał na dużą skalę na arenie międzynarodowej - powstał w szczególnych okolicznościach lat osiemdziesiątych (dokładnie lat 1984-86). Okoliczności te polegały, z jednej strony, na bardzo ciężkiej sytuacji ekonomicznej i politycznej (których głównym przejawem było ogromne bezrobocie) pierwszych neoliberalnych reformach i silnej pozycji ekstremalnej prawicy, reprezentowanej przez Front Narodowy. Z drugiej, duży wpływ wywarło pojawienie się we Francji kultury alternatywnej (mieszanki francuskiego punk-rocka, protestów politycznych i multikulturalizmu).

Odizolowana kultura miejska.

Pierwsi francuscy RedSkini nie pojawili się wewnątrz ruchu SkinHeadów, ani nie mieli szczególnych związków z jego kulturą. W latach osiemdziesiątych prawie wszyscy francuscy SkinHeadzi byli albo powiązani z faszystami albo apolityczni. Rozbijali punkowe koncerty i atakowali squaty (żeby "zaznaczyć swoje terytorium"), napadali na bezdomnych i imigrantów, okradali dzieciaki w metrze. Dużo uwagi poświęcały im media - zarówno prasa, jak i telewizja, często organizowali demonstracje itp.
W tym samym czasie przy zespole Berurier Noir powstała grupa ochrony, której głównym zadaniem była ochrona koncertów przed atakami faszystów. W ten sposób powstała pierwsza "załoga" RedSkinów - Red Warriors - była to także pierwsza paryska grupa "łowców nazistów" [w oryginale "bone-hunters" - tłum.].

Jednocześnie, wiele pojedynczych osób, znajdujących się pod wpływem angielskiego zespołu "The Redskins" oraz skuszonych wizją połączenia robotniczej estetyki i przemocy charakterystycznej dla ruchu SkinHeadów z ideologią radykalnej lewicy, poszło w ślady Red Warriors. Ci ostatni, wraz z podobnymi grupami, stawali się powoli cichą grozą Francji. Po upływie trzech lat nie było już w Paryżu nikogo, kto nosiłby francuską flagę na fleku. Zwycięstwo nie było oczywiście dziełem tylko i wyłącznie Red Warriors, ale złożyły się na nie również siła ruchu antyfaszystowskiego, apatia starszych działaczy faszystowskich oraz odejście od skrajnej prawicy wielu SkinHeadów, którzy przyznali, że byli manipulowani przez polityków i że faszyzm jest droga do nikąd.

Red Warriors byli bez wątpienia detonatorem, który połączył idee antyfaszyzmu z materialnymi warunkami życia w tamtych latach. Wiele załóg, mniej lub bardziej legendarnych, powstało w tym czasie - m.in. "The Lenin Killers", "Red Action SkinHead", czy "Marseilles Red Army" (w Marsylii). Niektóre z tych grup były przejawem nieciekawego zjawiska nadużywania przemocy. Niektóre ekipy, jak np. "Ducky Boys" miały własne "kodeksy zachowań", inne nie były niczym więcej niż grupkami zwykłych chuliganów, którzy zaczynali stawać się prawie tak niebezpieczni jak wcześniej faszyści. Na szczęście, logika terytorium, gangów i bezsensownej przemocy nie osiągnęła tego poziomu, który do dzisiaj istnieje w Stanach Zjednoczonych.

Kultura ruchu w tym czasie jest różnorodna: na poziomie muzycznym Oi!, punk, reggae, ale także psychobilly, a nawet hip-hop. W pewnym sensie, RedSkini są najbardziej zdecydowaną częścią, swoistą "awangardą" ruchu alternatywnego, sprzeciwiającego się faszyzmowi i rasizmowi. Muzyka jest na drugim planie. Jedynym zespołem jednoczącym cały ruch są "Redskins" - trockistowski (związany z Socialist Workers Party) zespół z Anglii, grający "power-soul". Nie istnieje też jedność polityczna - część RedSkinów to trockiści skupieni albo w Międzynarodowej Organizacji Komunistycznej (OCI - Organisation Communiste Internationalle), albo w Lidze Rewolucyjnych Komunistów (LCR - Lige Communiste Revolutionare), kilku jest związanych z Francuską Partią Komunistyczną (PCF), a sporo należy do niezależnych, anarchistycznych ruchów. SCALP - Section Carrement Anti Le Pen (wcześniej Anti-Le Pen Brigade) był niedogmatyczną i antyautorytarną grupą bardzo nastawioną na akcje, której działalność dobrze oddaje bojowość polityczną RedSkinów tamtych czasów.

W końcu, na poziomie estetycznym, RedSkini łączyli elementy zaczerpnięte z subkultury Skinów (fleki, buty Doctor Martens), psychobilly (fryzury, czerwone chustki) i pierwszych B-Boyów (szerokie spodnie, czapki baseballowe). Do tego często używali symboliki indiańskiej (koszulki "Washingtone Redskins") i elementów folkloru robotniczego (kombinezony). Niektórzy naśladowali angielskich Skinów i nosili fleki na drugą stronę (pomarańczową stroną na zewnątrz), ale nie było to zbyt popularne (może było zbyt krzykliwe, zbyt "disco"?). W tym momencie istniał punkt wyjścia dla otwartego ruchu kulturowego, który nie musi oddzielać się od reszty sceny niezależnej tamtych czasów, ale może wyrażać prosty i energetyczny antyfaszyzm - na ulicach i na koncertach.

1989 - powrót do korzeni, koniec alternatywy.

Przegrana faszystów na ulicach praktycznie pozbawiła RedSkinów racji bytu. Faszyzm zinstytucjonalizował się, chcąc zwiększyć swoją popularność (i w mniejszym czy większym stopniu zerwał współpracę z naziskinami) i to na poziomie partii politycznych nabrał wymiaru zjawiska ogólnokrajowego. 1989 był także rokiem, w którym rozpadło się kilka zespołów zasilających scenę alternatywną - takich jak "Nuclear Device", "Les Brigades", "Kortatu" i "Berurier Noir". Część RedSkinów porzuciła ruch, a reszta zaczęła odkrywać na nowo prawdziwe korzenie subkultury SkinHeads: reggae, rocksteady, ska i kulturową mieszankę Anglii lat sześćdziesiątych.

Ponadto, w 1989 nastąpiło "drugie odrodzenie Ska" (zwłaszcza niemieckiego - "Skaos" i amerykańskiego - "The Toasters"). W tym czasie do Francji powróciła moda na "Traditional SkinHeads" albo "Trojan Skins". Popularny był też ruch SHARP. RedSkini, którzy byli najbliżsi tej kulturze, stali się Czerwonymi SkinHeadami, albo, innymi słowy, tradycyjnymi SkinHeadami jeśli chodzi o modę i muzykę, ale ciągle związanymi z radykalną lewicą. Zyskali zaufanie i szacunek reszty SkinHeadów (apolitycznych), ale stracili oryginalność pierwotnego ruchu. Stracili też szansę na rozwijanie kultury młodzieżowej, która byłaby politycznie świadoma i zdolna do zintegrowania się z młodymi imigrantami z biedniejszych dzielnic. Moim zdaniem, ryzyko związane z ograniczaniem kultury RedSkinów (czy w ogóle SkinHeadów) do lat sześćdziesiątych (soul, ska, reggae) i późnych siedemdziesiątych (street punk i oi!) polega na możliwości przekształcenia się ruchu w kolejną grupę starającą się zachować starą tradycję (jak np. moodsi, czy street-punkowcy) i wyizolowaną od współczesnych buntowniczych kultur (rap, hardcore itd.)

Międzynarodowa sieć.

W Stanach Zjednoczonych ruch RedSkinów zaczął powstawać pod koniec lat osiemdziesiątych pod przewodnictwem amerykańskiej Akcji Anty-Rasistowskiej ("Anti-Racist Action") - podobnie jak w Hiszpanii (dzięki wpływowi Kortatu), Włoszech, Niemczech, Meksyku, Kolumbii i Quebecu. W ten sposób powstała organizacja RASH (Red and Anarchist SkinHeads). Tchnęła ona nowe życie w kulturę RedSkinów, spopularyzowała ją i "uporządkowała" (zorganizowała) - udało się jednak uniknąć stereotypizacji. Cały czas istnieją różnice pomiędzy RedSkinami z poszczególnych krajów - zależą one w dużej mierze od unikalnej historii tych ruchów i krajów.

W Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej (oraz, do pewnego stopnia w USA) Rashowcy są bardzo bliscy oryginalnemu duchowi pierwszych francuskich RedSkinów, z ich multikulturalizmem, otwartością muzyczną i polityczną.

W Niemczech, RedSkini stali się integralną częścią sceny SkinHeadów, są bardziej zorientowani na Oi! i Ska oraz politycznie bliscy dziwnej, niemieckiej tradycji "niezależnego stalinizmu". We Francji obydwie tradycje koegzystują.

Z kolei w Anglii, kolebce ruchu SkinHeads, sytuacja jest bardzo specyficzna. Skini są tam prawdziwą instytucją klasy pracującej, do pewnego stopnia apolityczną (niektórzy wierzą, że ruch SkinHeadów był od samego początku świadomy swojego znaczenia i roli w radykalnej, bojowej sekcji lewicującej klasy pracującej, ale ja sądzę, że jest to nieprawda) i od samego początku ich poglądy polityczne były bardzo zróżnicowane i uzależnione od osiedlowych i rodzinnych tradycji. Lewicowi SkinHeadzi nie różnią się od faszystów muzyką czy ubiorem, ale różnic pomiędzy nimi nie rozważa się w tych terminach. Najbardziej bojowe grupy angielskich RedSkinów są związane z Red Action (grupa dysydentów, która wystąpiła z Socialist Workers Party) i Anti-Fascist Action oraz jej czasopismem "Fighting Talk".

Renesans ruchu RedSkinów - droga ku nowej generacji.

Po upływie trzech - czterech lat, powrót we Francji mody na oi/punka i ciągły rozwój ska i reggae, bardzo pomogły młodym RedSkinom. Bardzo aktywni i lepiej zorganizowani niż we wczesnych latach, dzisiejsi RedSkini wiedzą jak należy rozumieć i bronić swojej tożsamości, ale równie często zamykają się w scenie punk, podczas gdy, prawdopodobnie, powinni nawiązywać kontakty z młodymi imigrantami poprzez hip-hop lub reggae. Ale rzeczy szybko ewoluują, poszczególne sceny niezależne otwierają się i dzisiejsza młodzież wydaje się być bardziej otwarta niż ta w przeszłości.

* - Wydaje się, że dla autora jest ważny podział na RedSkinów i Czerwonych SkinHeadów (Rashowców). Ci pierwsi to przede wszystkim subkultura wytworzona głównie we Francji w latach osiemdziesiątych, bez silnych związków z ruchem SkinHeadów. Z kolei ci drudzy, to po prostu SkinHeadzi o lewicowych poglądach, skupieni w organizacji RASH (Red and Anarchist SkinHeads) [przypis tłum.].

Autor jest członkiem francuskiego zespołu Les Partisans - silnie zaangażowanego w lewicową działalność polityczną (a grającego mieszankę punk rocka, reggae i ska). Strona internetowa:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:40, 08 Mar 2008 Temat postu:

Oi!
Poszukiwane sa osoby z kregow RASH/Red Skinheads do tworzenia blogu RASH Polska na MySpace.
Redakcja blogu na MySpace liczy obecnie dwoch redaktorow - liczymy na wsparcie!

Do Redakcji na stronie RASH Polska - [link widoczny dla zalogowanych] - doszedl nowy redaktor, za co wielkie dzieki!
RASH Polska to nie sekta, i liczymy sie z odmiennoscia w srodowisku RASH!!!
Nie przedstawiamy jedynie slusznych drog, a roznorodnosc polityczna, jednak i jednosc we wspolnej walce na kilku wspolnych frontach!

Propozycje prosze slac na: [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:41, 08 Mar 2008 Temat postu:

Zmiany na stronie RASH Fortaleza.

Zrodlo:
- RASH Fortaleza

--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:43, 08 Mar 2008 Temat postu:

Tak, bawia sie we Wloszech:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

To po francuskim Festiwalu Antyrasistowskim,

jeden z lepszych, miedzynarodowych festiwali z 'muzyka uliczna'...

lupus · Wysłany: Sob 18:45, 08 Mar 2008 Temat postu:

A oto przyklad... ze aktywisci sceny RASH w swojej walce ponosza najwyzsza ceny... gdy shippisiala reszta potrzebuje motoru do dzialania...
--> [link widoczny dla zalogowanych]

Oby, na tych 'innych scenach' niz RASH bylo tyle osob, mogacych tak sie poswiecic!

Dax, nigdy nie zapomnimy!

lupus · Wysłany: Sob 18:47, 08 Mar 2008 Temat postu:

To moze teraz cos z anarchoSH...
--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:48, 08 Mar 2008 Temat postu:

Zrodlo:
Forum Anarchistow Spolecznych:
--> [link widoczny dla zalogowanych]
-----

Kompilacja do sciagniecia!

--> [link widoczny dla zalogowanych] <--

'Class Pride World Wide' #1

1. don't let them win (STREET TROOPERS)
2. dead but not forgiven (STAGE BOTTLES)
3. forse un giorno vincera (REAZIONE)
4. betrayed (WORKER)
5. sota control (REMENCES)
6. substitute (THE OPPRESSED)
7. continente olvidado (BRIGADA FLORES MAGON)
8. proletario (FFD)
9. aunty pauline (H-BLOCK 101)
10. i ragazza sono innocenti part. 2 (KLASSE KRIMINALE)
11. still standing (SCRAPY)
12. shining light (BLASTCAPS)
13. propaganda by the dead (PINKERTON THUGS)
14. skinhead only red (OPCIO K-95)
15. s-h-a-r-p (LOS FASTIDIOS)
16. newroz (FERMIN MUGURZA)
17. radio rebelle (LES PARTISANS)
18. 1949 (BLAGGERS I.T.A.)
19. chiapas (YA BASTA)

lupus · Wysłany: Sob 18:50, 08 Mar 2008 Temat postu:

Haslo jest rowniez adresem strony, z ktorej do sciagniecia sa rowniez inne plyty![/b]
--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:52, 08 Mar 2008 Temat postu:

Film moznaby zatytulowac... 'Kogo boi sie skrajna prawica?'... Smile

--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:54, 08 Mar 2008 Temat postu:

Zrodlo:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

----
Rebellion Festivals:

--> [link widoczny dla zalogowanych]
--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:56, 08 Mar 2008 Temat postu:

Zrodlo:
--> [link widoczny dla zalogowanych]
--> [link widoczny dla zalogowanych]

----
Nowy numer biuletynu RASH Madryt:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus · Wysłany: Sob 18:59, 08 Mar 2008 Temat postu:

Watek o Red SkinHeads na Socjalizm.Org:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

lupus

Nowe biuletyny RASH...

--> [link widoczny dla zalogowanych]

--> [link widoczny dla zalogowanych]
--> [link widoczny dla zalogowanych]
--> [link widoczny dla zalogowanych]

Tres Flechas:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

Constitucion Antifascista:
--> [link widoczny dla zalogowanych]

Puntos de Unidad:
--> [link widoczny dla zalogowanych]